Het is herfst. Da's duidelijk. Grauw en grijs, het blad dondert van de bomen. Nog even en de takken zijn weer kaal. Het zal wel weer herfst blijven totdat het voorjaar losbreekt. Een paar maanden op de tanden bijten. Of toch niet? Natuurlijk is het leuk dat de blauwe kiekendieven er weer zijn, of de ruigpootbuizerd. Dat is prachtig. En al die grote zilverreigers. waar komen die toch allemaal vandaan? Afgelopen weekend zochten duizenden rietganzen een slaapadres op het Dwingelderveld. Dat hoort ook bij de herfst. De eerste klapeksters zijn al weer gezien. Misschien gaat het wel winteren. De winter des doods, daar hebben sommige journalisten het over zonder een spier te vertrekken. Misschien wil ik het voorjaar toch nog maar wat uitstellen, want er is genoeg te beleven tot die tijd. Elke dag dus genieten van het leven, van de natuur, ook in de herfst....
